door Jesse Boon | sep 8, 2019
Gister trok ik een kaartje. Daarop stond ‘Ik zeg wat ik bedoel’. Een simpel zinnetje over de kortste weg van binnen naar buiten: dat zeggen wat je bedoelt. Niet wat je hoopt dat de ander begrijpt, niet verpakt in een roze papiertje omdat je niet durft, niet ernaast,...
door Jesse Boon | sep 8, 2019
Vroeger moest ik een flink eind fietsen naar school. Er was natuurlijk altijd kans op regen: was het niet bij vertrek, dan kon het natuurlijk zijn dat de bui barstte als ik terugfietste naar huis. Daarom moest ik altijd een poncho bij me hebben van mijn moeder. De...
door Jesse Boon | nov 11, 2018
‘Ik heb het gevoel dat ik wel dood kan,’ zei een vriendin ooit tegen mij. Ze was niet somber, ze was niet alleen, ze was niet oud en ze was van betekenis voor de mensen om haar heen. Maar ze verveelde zich, voelde geen contact met wat ze hier zelf nog te doen had. Ze...
door Jesse Boon | mei 14, 2018
Ze speelt piano, haar hele leven al. Ze oefent volgens een ijzeren discipline. Veel, vaak, precies, technisch correct, altijd van blad. Ze speelt alle genres. Ze heeft verschillende docenten gehad, die allemaal zeer tevreden waren over haar vorderingen. Toch lukt haar...
door Jesse Boon | okt 23, 2017
Ik werd laatst benaderd door iemand die begeleid wilde worden, maar niet wist wat haar vraag was. Wel was ze kort geleden tot het inzicht gekomen dat er ‘nog van alles mis’ met haar was, na een stevig gesprek met iemand die ze hoog heeft zitten. Haar...
door Jesse Boon | sep 13, 2017
Mijn dochter van 10 kan er heel vaak niets aan doen. Het waren anderen, die haar gisteren moedwillig links lieten liggen. Ze had van de juf geen tijd gekregen om haar appel op te eten. Ze had geprobeerd een afspraakje te regelen, maar iedereen was al bezet. Daar kon...
Recente reacties